Uus gä Chur
Dr Neni ischt z Chur im Schpital
und d Mamä bsuächt nä dert ämaal.
Dähäimäd laan chan sch d Chind noch nid,
drum nümmt sch ünsch alli drii halt mit.
Wiär chönd nid lang bim Neni bliibä,
är mag ds Gätrööl noch nid vrliidä.
So gaand wiär aab bis zum Empfang
wiit dunnä i mä lengä Gang.
Äs chnäuhööchs Ggittr schtäid am Schluss.
Dert mag i drübr mid gnuäg Schuss.
Ä Chlapf, ä Schiibä hebt mi uuf
und miär vrschlaad s drum fascht dr Schnuuf.
Doch d Schiibä schtraaläd wiä ä Sunnä,
käi Schäärbä hed s am Bodä dunnä.
Dr Neni ischt ä Liäbä gsin,
diä Rächnig gangi den an inn.
Ä Schtumpä va mä Schtumpä
Vam Gschtank va Schtümpä chund s dä Chind fascht schlächt,
und wenn s än aaltä ischt vam Neni, den erscht rächt.
So äinä gsiän i liggä, nümmä nä in ds Muul
und rauchä äs paar Züg, är schmeckt ganz fuul.
Das tummä zSindchoon hed mi lang noch ggruuä,
i han nä uussr in än Brunnä gschpuuä.
Dert gsiän nä hütt zrghiiä wiä vor Ziitä.
Schlächt is s mr gsin und ii so wiiss wiä Chriidä.
D Moral van derä läidä, bööschä Gschicht:
Uf ds Rauchä bin i sitthär nid ärpicht.
Flausä
Wiär häind gaar tummi Flausä ghan bim Hüätä uf dr Aamädwäid:
Uf dä Gaalti well wr riitä, wen äis frisst und ruähig schtäid!
Gaalti sind doch Schtalltiär, soo wiä d Ross zum Riitä, häi wr gmäind.
Diä Viichr häind gätàn wiä wilt, grad bis sch nisch aprggwoorffä häind.
Ä Schwiinoornig machchä
Än Baargä an dr Baanhofschtraass,
diä ischt wiä ggmachchäd für ä Schpass.
Wiär cheeränd um, was z cheeräd gid.
Dass d Lüüt ünsch chantänd, glaub wr nid.
Im Herbscht chund d Elsä in di Gruäbä:
Diä Lismr da sind äunä Buäbä?
In Alaad bin ds Metzä Feeriähuus
Ä Sunnäschirm mid Sockl wiä äs Raad,
wiär luägänd, ob schi däär lan tröölä laad.
Säb chan är nid, är hed äs Roor. Doch Lätz!
Är rollt dür d Wisä, schpringt in groossä Sätz,
den übr d Schinä van dr Baan im Flug.
Zum Glück ischt niämäd ummr und käin Zug!
Am Sunntignamittaag im Früälig
Wiär gaand z Viärtä aab zun dr Plessur.
Dür dä Brätschwaald uuf gäid jetz di Tuur.
Dobnä is s noch chald und äs hed Schnee,
aab bis zum Aroser Obersee.
Turntäpp an dä Füäss, mid churzä Hosä,
käi Vrschtand, uf däär will niämäd losä.
Jetz wiä ds Bisiwättr d Schtraass uus häin!
Entli z Päischt, mit hundstoodmüädä Bäin!
Ä schlächti Ärinnärig
A mä Sunntig sind wiär Schtritzi
ds Tobl uuf äs wiä di Gitzi.
Ds Zil ischt gsin dr Gitzischtäin,
denn Zälüäniä und denn häin.
Weer wr dertä apprghiid,
geebi s jetz diä Värsli nid.
Sammichlaus
Dr Sammichlaus schtapfäd vam Brätschwaald häär.
Für ünsch gid s nun äinä, und das ischt däär:
mid schwarzgrauäm Mantl, Kaputzä, Baart.
Än grellrootä Chlaus, waa än Ggutschä faart,
däm sägänd sch im Nordä doch Wiänachtsmaan,
dr sälb hed ä füürrotä Mantl aan.
Miin Bruädr hed äs schlächts Gwüssä
Dr Sammichlaus, där nümmt mi hüür gwüss mit,
äs Jaar im Brätschwaald huusä wil i nid.
Miis lengä Messr hed ä scharffä Schpitz,
i hauä in dä Sack än groossä Schlitz.
Dr Sammichlaus hed das schon ggwüssd und säid:
Waa hescht diis scharffä Messr, leng und bräit?
Da merkt dr Bruädr sofort an dr Schtimm,
äs ischt di Bäsi – den is s nid so schlimm!
Nun das ischt ärfundä
Max und Moritz, diä zwäi aarmä,
schlaaffänd zfridä i mä Baarmä.
Schi häind dr Buuch mid Chuamilch gfülld
und schi drmid ä Wuntsch ärfülld.
Am Morgäd mid z eerscht Meeli gään,
will Hans diä Fräud schi nid lä nään:
Är würft diä Lümml uf dä Mischt,
waa s ghand so wäich und waaräm ischt.
